Dagboek Harry en Henriette,
Woensdag 28 februari 2007
Harry en Henriette zijn 2 agapornissen rosecollies van ongeveer twee jaar jong.
Beide aga’s hebben hun eerste twee jaar in een grote kooi in een woonkamer
doorgebracht.
Een heerlijk leven hadden ze, veel speelgoed in de kooi, en zo nu en dan mochten
ze zelfs door de woonkamer vliegen.
Handtam zijn Harry en Henriette niet echt tam, ze gaan niet op je vingers
zitten, maar het zijn ook geen echte bijters.
Henriette is de kleinste en is een vrouwtje, want ze heeft al een keer een eitje
gelegd.
Maar binnen het gezinnetje waar ze woonden is een baby gekomen en die had toch
wel aardig wat last van de stof die deze beide aga’s maakten, dus hebben hun
baasjes naar een nieuw adres voor hen gezocht.
En zo zijn Harry en Henriette in het huishouden bij Mac en Timo, de twee grijze
roodstaarten gekomen.
Naast de kooi van Mac en Timo is een andere papegaaienkooi gekomen met daarin de
twee Aga’s.
Natuurlijk bij het overzetten van de beide aga’s vanuit de transportkooi (een
kattenbench) in hun nieuwe kooi ging het al fout. Beide vogeltjes wisten te
ontsnappen en vlogen vrolijk rond in de woonkamer. Nadat beide baasjes de vogels
gedurende een aantal actief lieten vliegen door ze steeds wat op te jagen met
een plumeau en een theedoek, lieten ze zich vangen en in de kooi doen.
De eerste beten waren gegeven, maar baasje moet eerlijk zijn… ze beten niet echt
door.
’s-Middags kwam Nico nog even kijken (Nico kweekt aga’s) en die heeft beide
vogeltjes even onderzocht. Ze zien er gezond uit en Henriette is inderdaad een
vrouwtje en de grootste Harry daar heeft Nico zijn twijfels over…of het nu een
mannetje of een vrouwtje is.
Verder lieten we voor vandaag beide aga’s maar met rust.
Vrijdag 2 maart.
Nadat we gisteren de beide aga’s maar een rustdag hebben gegund, per slot van
rekening moeten ze ook wennen aan de nieuwe situatie moesten ze er vandaag toch
aan geloven.
Frans wilde toch kijken of men niet iets met de vogeltjes kon doen…. Resultaat..
ze piepten er weer uit en vlogen er weer lustig op los in de woonkamer.
Resoluut is toen besloten beide vogels weer in te vangen en gelijk maar te
kortwieken. Gekortwiekt zijn ze nu op beide vleugeltjes, ze vliegen met een
sprong nog ongeveer 50 cm omhoog en kunnen van een grotere hoogte nog prima
landen.
Beide aga’s werden weer in hun kooi gezet om van de stress wat uit te rusten. Ze
kropen gelijk samen en begonnen elkaar heerlijk te poetsen.
Na verloop van tijd probeerde baasje de vogels wat lekkers te geven, maar zodra
ze die hand al zagen gingen ze er vandoor.
’s-Middags werd Henriette apart mee naar boven genomen om mee te gaan oefenen.
Baasje had optimistisch een tafelzitstok meegenomen in de hoop dat Henriette
daarop zou blijven zitten. Nou.. dat ging al gelijk fout hoor, iedere keer ging
Henriette er vandoor.
Hoe nu verder??
Tja dan moet je improviseren en experimenteren. Baasje weet dat grote papegaaien
in het donker, onder bijvoorbeeld een theedoek rustig worden. Gebaseerd op die
gedachte maakte baasje een soort koepeltje van zijn handen waaronder hij de aga
gevangen hield.
Henriette begon naar een uitgang te zoeken, maar nergens was voldoende ruimte
tussen de vingers om uit te breken.
Natuurlijk beet ze ook wel in die handen en hoe ze zich ook draaide en keerde….
Ze kon niet ontvluchten.
Op een gegeven moment maakte baasje met duim en wijsvinger een soort O waardoor
Henriette naar buiten kon klimmen. Maar zodra ze met haar pootjes op die duim
ging staan had baasje snel met zijn andere hand weer een soort poortje gemaakt
waardoor ze moest lopen.
Baasje ging zo maar door, wist ze te ontvluchten werd ze weer opgepakt en onder
dat koepeltje van handen gevangen gehouden… daarna weer die opening waardoor ze
kon klauteren en dan weer die andere hand die een nieuw poortje maakte.
Het poortje (de O gemaakt door duim en wijsvinger) werd steeds groter en zowaar…
na verloop van tijd stapte Henriette gewoon op van vinger naar vinger van vinger
naar zitstok en van zitstok naar vinger.
Fladderde Henriette weg dan moest ze nog opgepakt worden, want dan wilde ze nog
niet verder opstappen maar toch het begin was er.
Henriette werd teruggezet en Harry mocht nu mee. Harry onderging hetzelfde
ritueel en binnen tien minuten stapte Harry ook van de ene vinger op de andere.
Natuurlijk toen Harry weer in zijn kooi bij Henriette gezet werd waren ze beide
weer alles vergeten.
Zaterdag 3 maart
Vandaag de zitstok maar eens op de tafel in de woonkamer gezet… Susi heeft Harry
mee naar boven genomen en ik wilde wat in de woonkamer met Henriette gaan
oefenen.
Nou dat ging dus mooi fout hè… iedere keer fladderde Henriette weg en ze had
snel door dat ze zich het beste onder het plateau achter de openhaard kon
verbergen.
Later ben ik met Harry boven nog wat gaan oefenen en na een tijdje lukte hem me
hem over te stappen van de ene vinger op de andere en na iedere keer geslaagd
overstappen mocht hij een zaadje van mijn uitgestoken tong eten. Ging prima.
Leuke anekdote tussendoor. Beide jockkooien staan aan de bovenzijde geopend
naast elkaar. Op een gegeven moment zie ik Timo (grijze roodstaart) nieuwsgierig
op de kooi van de beide aga’s stappen en de aga’s bleven gewoon zitten. Ik
maakte me zorgen en haalde Timo snel van de kooi.
Beide aga’s gingen samen op onderzoek uit.. Mac trok zich wat terug en die beide
aga’s werden steeds brutaler… ze joegen Mac uit zijn kooi.
Resultaat Mac zat op een gegeven moment in de kooi van de aga’s en de aga’s
hadden bezit genomen van de grote papegaaienkooi.
Zaterdag 17 maart
Inmiddels zijn we alweer 14 dagen verder.
Ik moet eerlijk toegeven dat ik de afgelopen 14 dagen niet intensief met
Henriette en Harry bezig ben geweest.
De kooi hebben we toch niet naast die van de grijze roodstaarten Mac en Timo
laten staan want het lijkt ons toch te gevaarlijk om de kooien gelijktijdig open
te hebben als ze zo dicht bij elkaar staan.
Dus Harry en Henriette zijn verhuisd naar de open keuken.
Daar hebben ze het inmiddels bijzonder naar hun zin en ze maken steeds meer
kabaal.
Tjonge wat kunnen die agapornissen een herrie maken, met name als het begint te
schemeren.
Ze zijn normaal de hele dag op de kooi (ideaal zo'n Jockkooi) en ze trippelen
ook regelmatig over de vensterbank.
Op het aanrecht komen ze eigenlijk maar zelden en buiten de vensterbank en de
kooi komen ze eigenlijk ook maar zelden.
Heel soms vergist zich een van de vogels zich en vliegt op de grond. Dan
beginnen ze gelijk flink kabaal te maken en Susi of ik zet de "uitbreker" dan
weer snel terug.
Tussendoor heb ik ze ook nog wel eens apart op de hand genomen.
Dan ga ik in de woonkamer met de vogel zitten.
Na enkele vluchtpogingen blijven de aga uiteindelijk wel op je vinger zitten,
dan zijn ze zelfs bereid een zaadje van je aan te nemen, ja ze halen het dan
zelfs wel van je tong of lip af.
Maar zodra ze elkaar zien is er geen land mee te bezeilen.
Ook hen ik een paar dagen geleden een soepbord met water onder in de kooi
gezet... maar daar keken ze niet naar om.
Vandaag heb ik ze maar een voor een in de gootsteen een stevige douche gegeven
met de plantenspuit.
Ik had niet de indruk dat ze het leuk vinden, maar daar zullen ze wel aan wennen
denk ik.
Nog even terugkomend op de herrie die ze maken, dat is zeker niet gering, ze
maken duidelijk meer herrie als onze grijsjes en een bijkomend, minder prettig,
verschijnsel is dat met name Timo identieke geluiden maakt en soms met de aga's
zit te communiceren.
Tja, verder heb ik één keer een aga bij de
grijsjes op de speelboom gezet.
Mac reageerde dit keer heel leuk en wilde wel "snavelen" maar de aga liep toch
maar liever weg.
Timo hapte er wat naar... dus daar was ik toch wel een beetje bang.
Ik denk dat ik vanmiddag weer een aga naast
Mac ga zetten... kijken wat het wordt. Misschien wel nu gelijk, nu ze allemaal
lekker nat zijn... dan zijn ze namelijk een stuk rustiger... kunnen ze aan
elkaar wennen.
Zo ik heb Mac samen met Harry en Henriette op de speelboom zitten, het gaat
prachtig... Henry en Henriette zijn wel een beetje schuw maar ze hebben al even
met de snavels contact gehad.
Mac gaat heel voorzichtig met zijn snavel naar de snavel van de aga´s. Heel leuk
om te zien.
Foto van Henry en Henriette 18-03-07
Mac Henry en Henriette 18-03-07
Zondag 18 maart 2007
Vandaag Henry en Henriette maar weer eens op
de zitstok van Mac en Timo gezet.
Samen met Mac gaat het uitstekend maar zet ik Timo erbij gaat het fout. Timo
hapt gewoon naar die twee mini's.
Wat me wel opvalt is als beide aga's op de zitstok zitten dat ze veel rustiger
zijn. Zitten er ook heerlijk op te slapen.
(© 2006)